Blisko godzinę jechaliśmy do La Spezii - coraz bliżej naszego celu i coraz bardziej przypominało nam wymarzone miejsce. Miasto w którym musieliśmy się przesiąść na kolejny pociąg. Mieliśmy chwilę czasu więc wyruszyliśmy przed siebie. Nie obyło się bez tutejszych specjałów, zajrzeliśmy do pierwszej piekarni która niesamowicie nęciła zapachem świeżego pieczywa. Choć kontakt nie był łatwy, ekspedientka poleciła nam Focaccia  jest to rodzaj pieczywa, będącego podstawą  pizzy z różnymi dodatkami. Kupiliśmy więc kilka rodzajów i ciekawi nowych smaków przystąpiliśmy do konsumpcji. Nasze Focaccia było oblane oliwą, choć już samo ciasto było tłuste  -  nie do zjedzenia.  

Do La Spezii wracaliśmy na zakupy, bo ceny były nieporównywalne z cenami w Naszej turystycznej wiosce. Jeśli już będziecie w tym mieście, koniecznie odwiedźcie port i kasujcie bilety w autobusach; )

       

Trochę czasu minęło zanim pojawiły się te zdjęcia bo to nie lada wyzwanie wybrać kilkanaście z prawie trzech tysięcy zdjęć. 

Na miejsce dolecieliśmy około północy. Z lotniska mieliśmy niecałe 5 km do centrum, ale w naszym wydaniu mogło to być nawet 10 km krążenia po mieście zanim dotarliśmy do celu. Jak na wrześniową noc pogoda była wręcz idealna do spacerów. Odpowiedź na pytanie o cel w Pizie jest prosta: WIEŻA. Długo ukrywała się przed nami za inną czarującą architekturą aby niespodziewanie zaskoczyć nas na końcu jednej z ulic.
Przez całą noc chodzenia zdążyliśmy poznać miasto. W końcu zmęczenie wygrało i położyło na chwilę do snu  pod Santa Maria della Spina. Szybko jednak znalazł nas poranny chłód ciągnący od Arno, hałas otwierających się pierwszych okiennic i szum skuterów. Ruszyliśmy dalej. Nie obyło się bez kawy (choć nie pijam) i ciastka w uroczej małej kawiarence w której nikogo nie gonił czas. Zanim wyruszyliśmy w dalszą podróż znaleźliśmy czas na opalanie pod wieżą i zwiedzenia miasta w dzień, aż w końcu przyszedł czas na pociąg do La Spezii...

 

Tuttomondo - Keith Allen Haring

 

Santa Maria della Spina